Edukacja na kierunku pielęgniarstwo sięga po zaawansowane symulacje, które mają za zadanie jak najlepiej odzwierciedlić realne warunki pracy, dlatego tak ważne jest zadbanie o jak największy realizm w czasie zajęć. Aby on wystąpił, należy zadbać o kilka aspektów. Od realizmu zajęć, zależy czy studentki i studenci w pełni zaangażują się w symulowane scenariusze.

Czym właściwie jest realizm w symulowanych scenariuszach?

Dr  Pam Jeffries, pielęgniarka i instruktorka symulacji medycznej, na portalu Healthy Simulation wyjaśnia “Realizm w symulacjach pozwala na odzwierciedlenie rzeczywistości bez ograniczeń wynikających z rzeczywistych warunków klinicznych. Kluczowym celem symulacji jest ułatwienie przejścia od zajęć teoretycznych do praktyki klinicznej. Scenariusze symulacyjne, które realistycznie oddają prawdziwe doświadczenia, pomagają studentkom i studentom pielęgniarstwa w zdobywaniu umiejętności w sposób profesjonalny i efektywny”.

Jak tłumaczy dr Jeffries  osiągnięcie wysokiego poziomu realizmu wymaga uwzględnienia kilku aspektów:

Realizmu środowiskowego  – Symulowane środowisko powinno jak najwierniej przypominać rzeczywiste warunki, np. oddział intensywnej terapii, czy izbę przyjęć. Ważne jest używanie prawdziwego lub wiernie odwzorowanego sprzętu, takiego jak defibrylatory, trenażery, modele anatomiczne, symulatory i fantomy.

Realizm psychologiczny – Wprowadzenie elementów takich jak dźwięki alarmów, zapachy czy symulacje sytuacji stresowych (np. opieka nad pacjentem po wypadku) pomaga studentkom i studentom doświadczyć emocji i presji towarzyszącej prawdziwej pracy pielęgniarskiej.

Realizm konceptualny – Scenariusze symulacyjne powinny być zgodne z obowiązującą wiedzą medyczną i uwzględniać realistyczne reakcje organizmu.

Dlaczego realizm jest tak ważny w czasie symulowanych zajęć?

Dr Jeffries wskazuje, że brak autentyczności w czasie zajęć opartych na symulacji może prowadzić do trudności w przenoszeniu umiejętności na praktykę kliniczną. Przykłady takie jak “udawanie mycia rąk” czy “symulowanie założenia rękawiczek” mogą wprowadzać studentów w błąd i osłabiać ich przygotowanie do prawdziwych wyzwań w pracy.

Realizm w symulacjach pielęgniarskich to nie tylko odtwarzanie rzeczywistości – to klucz do przygotowania studentek i studentów do pracy w wymagających warunkach klinicznych. Jak podkreśla Dr Pam Jeffries, odpowiednie zaprojektowane scenariusze i wykorzystanie dostępnych technologii (symulatorów, fantomów, trenażerów, wirtualnych pacjentów), umożliwia osiągnięcie celów edukacyjnych i zapewnienie najwyższej jakości nauczania. Dzięki symulacjom pielęgniarki i pielęgniarze wchodzą na rynek pracy z umiejętnościami, które mogą natychmiast wykorzystać w praktyce.